සිනාතොටක් විය ඔබ පාමුල මා ලද සරදම්..
මහෝගයක් විය ඔබෙන් ලැබූ අපමණ අභිමන්..
නොහඩා ඉන්නම් ගිලිහුනු දා පෙම් ලොව මල්දම්..
දුටුව නිසා ආදරයේ දෙව් රුව ඔබගෙන් මං...//
බොසත් ඔබසිත ලඟ උවැසිය වී දැහැනට වී..
සිටියා මිස නොදනිමි කොහිසිටියාදැයි මලවී..
පුදසුන් මත මියයද්දී සහසක් මල් පරවී..
නොපිදූ මල තවමත් ඔබ ගැන බැති බරවී...
මගෙන් මිදුනු ලොව ඔබට මිහිරි නම් එය සැපකි..
ඔබට ලංව දුක බෙදාගන්න බැරිකම දුකකි..
මෙවැනි බැදුම් අදහනු බැරි ලෝකය සිරගෙයකි..
එවන් ලොවක මේ හමුවීමත් වාවනු නොහැකි...
සිනා තොටක් විය...
ගායනය - නිරෝෂා විරාජිනී
සංගීතය - රෝහණ වීරසිංහ
ගී පද - බන්දුල නානායක්කාරවසම්
මේ ගීතයේ මහෝඝයක් කියන එකේ තේරුම මොකද්ද?
ReplyDeleteMaha wessa
DeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteඔබ නිසා මා ලද සරදම්, ඔබ පාමුල සිනා තොටක් වන කල්හි, ඔබ නිසා මා ලද අප්‍රමාණ ගෞරවය, අභිමානය, මහෝඝයක් බඳුය. පෙම් ලොව මල්දම් ගිලිහී ගිය ද මම නො හඬා සිටින්නෙමි. මක් නිසාද යත් ආදරයේ දෙව්රුව මා ඔබගෙන් දුටු නිසා ය. පසුගිය සතියේ තීරුවෙන් අසෙනිය කුසුමක් බඳු ප්‍රේමයක් පිළිබඳ සිහිපත් කරද්දී හමු වූ කිසිදා එක් නොවනා පෙම් වතෙකු හා පෙම්වතියක මෙන් මේ පෙම්වතිය ද පරිත්‍යාගශීලීත්වයේ සංකේතයක් බඳු නොවන්නී ද? බෝසත් සිතක් සතු වූ ඔබ ළඟ ධ්‍යානයකට වැදුණු උවැසියක සේ් සිටියා මිස අනඟ හී සරින් හදවත් සිදුරු වූ බවක් නොහැටහිණ. පුදසුන මත කොතෙක් මල් පර වී ගිය ද, ඔබ නමින්, ඔබ වෙනුවෙන් මහද පිපි මල, ඔබට නො පිදූ මල, තවමත් ඔබ වෙනුවෙන් බලා සිටී බැතිබරව. මෙවන් පවිත්‍ර වූ ප්‍රේමයක් ලොව කොහි වේ දැයි ප්‍රේමයේ අරුත වටහා නො ගත්තෙකුට ප්‍රශ්න කරන්නට හැකිවේ.
ReplyDeleteඑහෙත් සැබෑ පවිත්‍ර ප්‍රේමයේ අරුත වටහා ගත් හදැති පෙම්වතෙකුට මෙබඳු පෙම්වතියකගේ හමුවීම අරුමයක් නොවේය යන්නයි මගේ වැටහීම. පබවතගේ ප්‍රේමයම පතමින්, නෙකදුක් ගැහැට විඳි කුස වැනි පෙම්වතුන් ලොව සිටියා නම්, බෝසත් හදැති පෙම්වතෙකු අබියස, ඔහු වෙනුවෙන් සුපිපි පෙම් මල නො පුද?, ඔහු තුළින් ආදරයේ දෙව් රුව දුටු බැවින්, පෙම් ලොව බිඳ වැටී, පෙම් මල් දම් ගිලිහී ගිය ද නො හඬා සිටින්නට සමත් පෙම්වතියක් සිටීම අරුමයක් වන්නේ කෙසේ ද?
“බෝසත් ඔබ සිත ළඟ උවැසිය වී දැහැනට වී
සිටියා මිස නොදනිමි කොහි සිටියා දැයි මල වී
පුදසුන් මත මිය යද්දී සහසක් මල් පරවී
නොපිදූ මල තවමත් ඇත ඔබ ගැන බැතිබර වී..”
ඔහු වෙනුවෙන් නොපිදු මල හද තුළ රුවා ගෙන, ඔහු කෙරෙහි වෛරී සිතක් පහළ නොකොට ගෙන, ඔහුගේ ඈත්වීමෙන්, ඔහු හා එක් වීමේ බිඳුණු සිහිනයේ ජීවත්වන්නී, ඇගේ ප්‍රාර්ථනය කුමක් ද? තමා හැර ගිය සොවින්, සිදුහත් හා උරණ නොවූ යසෝදරාව මෙන් ඔහු කෙරෙහි වෛරී හැඟීමෙන් වියුක්තව ඔහුගේ සැපතම ප්‍රාර්ථනය කළ බිම්බාව මෙන්, බන්දුල විසින් නිර්මිත මේ පෙව්වතියගේ ප්‍රාර්ථනාව බලන්න.
“මගෙන් මිදුණු ලොව ඔබට මිහිරි නම් එය සැපකී
ඔබට ළංව දුක බෙදා ගන්න බැරිකම දුකකී..
මෙවැනි බැඳුම් අදහනු බැරි ලෝකය සිර ගෙයකී
එවන් ලොවක මේ හමුවීමත් වාවනු නොහැකී..”
මගෙන් තොර වූ ලෝකය ඔබට මිහිරක් ගෙන ඒ නම් එය මගේ සැපතක් සේ මා සලකන්නම්. ඔබ සමීපයට වී, ඔබ හා දුක සැප බෙදා ගැනීම දැන් සිහිනයක් ම පමණි. දුකක්ම පමණි. අප දෙදෙනාගේ බැඳීම වැනි පිවිතුරු පෙම් බැඳුම් අදහන්න ට නොහැකි ලොව සිරගෙයක් වැන්න. එවන් ලොවක වූ මේ මුණගැසීම, ආදරයෙන් එක්ව සිට ඈත්වන්නට වීම වාවනු බැරි දුකක් ම වේ. ප්‍රේමයේ විප්‍රලම්භය එලෙසයි. එය දුකින්ම පිරුණකි. පිවිතුරු වූ ප්‍රේමයම හදරුවා ගත්, අසාමාන්‍ය පරිත්‍යාගශීලී ගුණයෙන් හෙබි පරමාදර්ශී පෙම්වතියක ගේ ශෝකී ස්වරයෙන් නිරෝෂා අප අමතන්නී ය. අප සිත්හි දුකක් උපදවන්නී ය. බන්දුල නානායක්කාරවසම් කවියාගේ මනා පද සංයෝජනය, එහි අර්ථ ව්‍යක්තිය හා මාධුර්යය, මෙන්ම, ගීයෙහි අත්දැකීමට උචිත ශෝකී ස්වරය උද්දීපනය කිරීමට ඉවහල් වූ, මධුර ගී තනුව හා සංගීත සංයෝජනය ද මේ ගීත මිහිර විඳ ගැනීමට අපට ඇරයුම් කරයි. ආදරයේ දෙව් රුව දකින මේ පෙම්වතිය මෙන්ම ආදරයේ දෙව් දුව දුටු පරිත්‍යාගශීලී පෙම්වතුන් ද ලොව නොවේ යයි කාට කිව හැකි ද?
බුද්ධදාස ගලප්පත්ති